Chociaż kryształy często wydają się bezbłędne, w rzeczywistości skrywają mikroskopijne defekty strukturalne, które odgrywają kluczową rolę w określaniu ich wytrzymałości i właściwości. Naukowcy z Uniwersytetu w Osace zastosowali zaawansowaną geometrię różniczkową, aby rozwikłać interakcje między tymi niedoskonałościami, takimi jak dyslokacje i dysklinacje, pokazując, że działają one w sposób spójny i elegancki. Zamiast być po prostu słabościami, te drobne wady mogą zwiększać odporność materiałów. Badania sugerują, że dzięki zrozumieniu i wykorzystaniu tych niedoskonałości, specjaliści mogliby projektować mocniejsze i inteligentniejsze materiały do przyszłych zastosowań.